In Memory of Argyrios Vandoros

This blog is in memory of Argyrios Vandoros (Dennis's father) who sadly passed away a year ago.

Argyri was born in 1933 in Cephalonia where he raised a family, with his wife Maria. They had five children: George, Gerasimos, Amalia, Leonidas and Dionysus (Dennis).

Amalia wrote these beautiful words about her father, which I have translated into English as best I could. I wanted to share this as it depicts honestly not only his life but also the struggles of many Kefalonians of his generation. Anyone who knows Dennis and his siblings will know they are a good, hard working, honest family...something Argyrios was very proud of. And they are this way because of him.   

Argyris was a man who spent much of his life struggling to raise his children with honesty, dignity, respect, and always with God. He survived the earthquake of 1953, however his little sister Amalia was overwhelmed by the ruins of their home. By himself he pulled her from the ruins (and hence years later he named his daughter Amalia).

Argyris and his remaining siblings (2 brothers & 2 sisters) rebuilt their lives, making their way to America, Athens and Kefalonia.  

While his children were still little, Argyris bought his first truck and made transfers from Kefalonia to Athens. Not wanting to pursue this profession he bought his first crane and with his children Gerasimus (Makis) and Dionysius (Dennis) turned it into a successful business with gained respect all over Kefalonia.

Argyrios had a very strong faith in God and ensured he and his family were close to God. That is why he never missed an opportunity to go to church and to read books with Ekklisiastiko content. He always spoke of his beliefs and what he had read to his family and anyone near him, whether he knew them or not.

 In 2004 he wrote his own book which contained all the knowledge he had gained over the years. He presented the book the GOLDEN RING SPINNERS to his family.

Argyrus was a man who generously offered help to anyone who needed it. He volunteered in his church and was a chantor. He was a man of great magnificence, Argyrus life ended on 26.06.2019 with dignity. He was happy, content. His life had all the love and respect of his family and their unity and foremost proud of his wife Maria and children.

 His work will continue through his wife, his children, his grandchildren and his books.

Αργυριος Vandoros 1933-2019 Ο Αργύρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κεφαλονιά όπου και δημιούργησε οικογένεια ,με τι σύζυγο του Μαρία όπου και απέκτησαν πέντε παιδιά τον Γιώργο,τον Γεράσιμο, την Αμαλία, τον Λεωνιδα και τον Διονύση... Ο Αργύρης ήταν ένας άνθρωπος που πέρασε πολλά στη ζωή του και πάλεψε να μεγαλώσει τα παιδιά του με τιμιότητα,αξιοπρέπεια, Σεβασμό και πάντα δίπλα του το Θεό...έζησε το σεισμό του 1953 όπου η μικρή του Αδελφή Αμαλία καταπλακώθηκε από τα χαλάσματα του Σπιτιού τους και με τα ίδια του τα χέρια την έβγαλε από τα χαλάσματα Συντετριμμένος(και γι αυτό το όνομα της κόρης του Αμαλία) έχοντας ακόμα αλλά 4 αδέλφια που άνοιξαν το δρόμο τους στην Αμερική ,στην αθηνα αλλά και στην Κεφαλονιά...Ο Αργύρης πήρε το πρώτο του φορτηγό και έκανε μεταφορές από Κεφαλονιά-Αθηνα και όταν μεγάλωσαν λίγο τα παιδιά του και μην θέλοντας να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα αγόρασε το πρώτο του Γερανό και με τα παιδιά του Γεράσιμο και Διονύση το έκαναν μια επιτυχημένη επιχείρηση με σεβασμό από όλη την Κεφαλονιά.ο Αργυριος είχε μέλημα του να είναι πάντα κοντά στο θεό αυτος και η οικογενεια του και γι αυτό δεν έχανε ευκαιρία να πηγαινει στην εκκλησία και να ψέλνει και να διαβάζει βιβλία με εκκλησιαστικο περιεχομένο όπου και δεν έχανε ευκαιρία να μιλάει γι αυτά που διάβαζε στην οικογένεια του αλλά και σε όποιον βρίσκονταν κοντά του γνωστό η άγνωστο , και για όλη αυτή τι γνώση που πήρε την έγραψε σε ένα δικό του βιβλίο το ΚΟΣΚΙΝΙΔΙΑ ΡΙΝΙΣΜΑΤΩΝ ΧΡΥΣΟΥ το 2004 όπου το πρόσφερε σε αγαπημένους ανθρώπους Ο Αργυριος ήταν ένας άνθρωπος που μεγαλοψυχα προσέφερε βοήθεια σε όποιον τι χρειαζόταν ήταν ένας άνθρωπος με μεγαλείο ψυχής,Ο Αργυριος έφυγε από τι ζωή στις 26/6/2019 με αξιοπρέπεια ,ευχαριστημένος, πλήρης καθώς είχε όλη την αγάπη και τον σεβασμό της οικογένειας του και από τους συναθρωπους του και πάνω από όλα περήφανος για την γυναίκα του Μαρία και τα παιδιά του . Το έργο του θα συνεχιστή μέσα από τι γυναίκα του,τα παιδιά του , τα εγγόνια του και τα βιβλία του

Written by Amalia (translated by Eleni Nicolaou)